Pierwszy kościół w Błażowej, wzniesiony w XV wieku, pod wezwaniem św. Marcina, św. Mikołaja i św. Anny był drewniana budowlą wzniesioną na planie krzyża z dobudowaną doń kamienną zakrystią. Wnętrze zdobiło pięć ołtarzy, snycerskiej roboty, kamienna posadzka i chór sklepiony nad drzwiami. Obok kościoła znajdowała się dzwonnica z trzema dzwonami i niewielki cmentarz otoczony parkanem, krytym gontowym daszkiem. Obok kościoła znajdowały się wikarówki a na południe od nich zabudowania gospodarcze. Kościół usytuowany był na nizinie nad Ryjakiem, a cały teren kościoła otaczał obronny przekop wypełniony wodą z rzeki. Usytuowana na nizinie świątynia narażona była na liczne powodzie i podtopienia i niejednokrotnie ucierpiała od nich.
W 1822 r. rozpoczęto budowę nowej świątyni, również pod wezwaniem św. Marcina i św. Mikołaja. Aby zabezpieczyć budynek od powodzi usytuowano go na wzgórzu, gdzie stoi obecna świątynia. Fundatorami nowej świątyni byli hrabia Karol Jerzy Fleming i jego żona Karolina Henryka z domu Lubomirska. Dzięki tym kolatorom w 1836 r. poświecono nowy kościół, który jak i poprzedni był drewniany ale na kamiennej podmurówce. W skutek rozwoju demograficznego jaki miał miejsce w XIX wieku, nowa świątynia szybko okazała się niewystarczająca na potrzeby parafii.
Obecny kościół został wybudowany w latach 1896 – 1900. Jego budowniczym był proboszcz ks. Leon Kwiatkowski, choć duże zasługi położył też jego poprzednik ks. Bronisław Markiewicz. Koszt jego budowy wyniósł pół miliona koron i został pokryty ze składek samych parafian, a zbierane były przez 27 lat (1879-1906). Świątynię w stylu neogotyckim „nadwiślańskim” zaprojektował architekt Jan Sas Zubrzycki, wykładowca Politechniki Lwowskiej. Kościół wzniesiony jest z czerwonej cegły, jest trzynawowy i ma 72 m długości, 54 m szerokości oraz dwie wieże o wysokości 50 m. Jego ozdobę stanowi podwójny portal wykonany z białego kamienia. Wewnątrz uwagę zawracają obrazy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny i Chrystusa Bolesnego z końca XVIII wieku oraz wyposażenie kościoła tj. ołtarze, ambona, stalle i balaski wykonane przez błażowskiego rzeźbiarza Kazimierza Krygowskiego i polichromia wykonana przez krośnianina Stanisława Wojciecha Bergmana.
Oprócz budynku kościoła głównego w Błażowej w XVIII wieku, istniał kościół przyszpitalny p/w św. Michała, poświęcony ok. 1720 r. Był zbudowany z drewna jodłowego na kamiennej podmurówce, przykryty dachem z kopułą i sygnaturką, kryty gontem. Obok kościółka znajdował się niewielki cmentarzyk. Kościół sąsiadował ze szpitalem, a w niewielkiej odległości znajdowała się plebania, spichlerze i inne budynki gospodarcze.
oprac. M. Kutrzeba