W tym roku mija 70 lat od śmierci ks. Ignacego Bocheńskiego, wieloletniego katechety błażowskiego.
Ks. Ignacy Bocheński urodził się w 1889 r. w Wolicy Piaskowej k. Sędziszowa Małopolskiego w wielodzietnej rodzinie Szczepana i Heleny z Kułaków. Ukończył I Państwowe Gimnazjum w Rzeszowie i Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu, a święcenia kapłańskie przyjął w 1916 r. z rąk bp. Józefa Pelczara. Pierwszą parafią, na której pełnił posługę wikariusza była parafia w Zgłobniu. W 1921 r. skierowany został do Błażowej, gdzie proboszczem był wówczas ks. Edward Glatzel. Pracował początkowo jako wikariusz, a od 1923 r. jako katecheta. Praca w szkole z dziećmi i młodzieżą oraz działalność artystyczna okazały się jego powołaniem i sprawiały mu sporą satysfakcję. Był wybitnym katechetą, pedagogiem i dydaktykiem. Cieszy się autorytetem u wychowanków, szacunkiem i przyjaźnią u koleżanek i kolegów nauczycieli oraz uznaniem władz szkolnych. W latach 1927 – 1932 władze oświatowe powierzyły mu stanowisko kierownika Szkoły Powszechnej w Błażowej. Był animatorem życia artystycznego, prowadzi chór i teatr, w którym występowali nauczyciele, rodzice dzieci, uczniowie i młodzież z Błażowej. Ks. Ignacy przygotowywał scenografie do spektakli, reżyserował spektakle, z których większość miało wydźwięk patriotyczny jak „Kościuszko pod Racławicami” czy „Gwiazda Syberii”. Był też współorganizatorem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. W ramach tych organizacji prowadzono działalność formacyjną, ale też szkolenia z nowoczesnego gospodarowania, z czytelnictwa, z literatury i historii. Członkowie stowarzyszeń występowali w chórze i przedstawieniach teatralnych.
Ks. Ignacy Bocheński był wszechstronnie utalentowany artystycznie. Malował nie tylko dekoracje teatralne, ale też obrazy o tematyce religijnej i świeckie portrety czy naturę. Często spacerował szukając pięknych i ciekawych miejsc, które utrwalał na płótnie. Jego wybitne zasługi dla Kościoła i środowiska dostrzegały też władze kościelne i w 1930 r. został wyróżniony honorowym tytułem kanonika, a w 1941 r. otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu.
Ks. Ignacy był wybitnym kapłanem i katechetą, działaczem społecznym, a jego wpływ na życie młodzieży i na całe środowisko był bardzo widoczny, co drażniło nowe władze komunistyczne. W 1953 r. został zobligowany do przejścia na emeryturę. Dwa lata później w kwietniu 1955 r. zmarł po ciężkiej chorobie. Jego pogrzeb stał się manifestacją społecznej wdzięczności i przywiązania do swojego oddanego katechety i kapłana.
dr Małgorzata Kutrzeba
Na zdjęciu ks. Michał Pilipiec (z lewej) i ks. Ignacy Bocheński