KS, dziekan WŁADYSŁAW ADOLF KOWAL, syn Józefa i Marii Majcher, urodzony w Gorzycach Przeworskich. Ukończył Technikum Rolnicze w Rzeszowie i otrzymał nakaz pracy w Powiatowej Radzie Narodowej w Lubaczowie. Po jednym roku pracy w 1953 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Wikariusz parafii Rudna Wielka, Bieliny a od kwietnia 1962 r. w Błażowej. Po śmierci ks. J. Kruczka w marcu 1970 r. otrzymał nominację proboszcza, mając zaledwie 37 lat i 11 lat kapłaństwa.
W 1979 r. został dziekanem powołanego Dekanatu w Błażowej, a w 1988 r. otrzymał godność prałata. W uznaniu za pracę, otrzymał EXPOSITORIUM CANONICATE i awans tytularny R.M. – Rokieta i Mantolet (naszywki, guziki i inne). Otrzymał też tytuł honorowego kanonika Kapituły Kolegialnej w Jarosławiu. Bardzo wysoko oceniany w Kurii przy ratowaniu kościoła zagrożonego przez powstałe usuwisko terenu w nocy z dnia 18 na 19 stycznia 1964 r Podstawowe roboty trwały do końca 1967 r. a całość (modernizacja, wystrój) ukończona została w 1972 r. W tym okresie, zbudował też budynki gospodarcze przy ul. ks. Leona Kwiatkowskiego, ponieważ usuwisko nad kościołem, spowodowało zawalenie budynków gospodarczych i plebanii. Zbudował piętrowy budynek przy nowym gospodarstwie, który Jego staraniem zasiedliły Siostry zakonne. Powiększył kubaturę dawnej wikarówki a w tym czasie już plebanii, co dało warunki do przeniesienia siedziby Dekanatu z Tyczyna do Błażowej – marzec 1979 r.
W 1981 – 1984 wybudował Kościół filialny w Białce i Dom katechetyczny w Błażowej.
W latach 1984 – 1987 Kaplicę na tut. cmentarzu i Dom Katechetyczny w Błażowej Dolnej, który w 1989 r. przebudowany został na kaplicę. W latach 1987 – 1992 prowadził remont kaplicy na starym cmentarzu, zbudował dzwonnicę przy kaplicy w Błażowej Dolnej, zmienił nakrycie wieży kościoła parafialnego, wymienił trzy krzyże nad górnymi nawami kościoła.
W 1993 r. przeprowadził remont fundamentów kościoła, zmienił nakrycie dachu nad kaplicami kościoła i zakrystii. W 1994 r. wymienione zostały główne schody przed wejściem do kościoła i schody przy ulicy (beton na granit) W 1995 r. wykonał złocenie ołtarza głównego i figury Serca Pana Jezusa. Dom Parafialny wyposażył w gazowe centralne ogrzewanie.
Miał bardzo duży udział przy urządzaniu muzeum na poddaszu tego budynku, a ostatnia pracę, jaką podjął, to złocenie ołtarza Matki Bożej i Świętego Józefa, czego już nie ukończył. Niezłomny patriota i nauczyciel wiary. Po 33 latach, doprowadził do ekshumacji i pogrzebu rozstrzelanych w lesie głogowskim przez ubowców ks. Michała Pilica, Dominika Sobczyka i Józefa Batora. Organizator wielu akademii patriotycznych z okazji rocznic wydarzeń i świąt państwowych. Strzegł tradycji święcenia wieńców dożynkowych (od 15 do 20 szt.), palm wielkanocnych. (do około 120 szt.) Corocznie organizował rekolekcje wielkanocne i przedodpustowe, podczas których, nauki głosili księża z diecezji i z poza diecezji przemyskiej o wysokim stopniu profesjonalizmu.
W czasie Jego pobytu w Błażowej, święcenia kapłańskie otrzymało 15 seminarzystów a 5 dziewcząt wstąpiło do zakonu.
Zmarł w dniu 28. 06. 1998 r. w szpitalu wojewódzkim nr 2 w Rzeszowie. Zwłoki przywiezione zostały następnego dnia tj. 28.06 ok. godziny 10-tej i złożone na plebanii, skąd o godz. 16-tej nastąpiła eksportacja do kościoła i rozpoczął się obrzęd pogrzebowy. Następnego dnia tj. 30 czerwca o godz. 15-tej odprawiona została Msza św. i nastąpiło wyprowadzenie zwłok na cmentarz. W pogrzebie wzięło udział 197 księży, 34 siostry zakonne 18 pocztów sztandarowych, 78 delegacji z wieńcami i ok. 6.500 osób.
Ten dwudniowy obrzęd pogrzebowy celebrował J.E. Ks. bp. Stefan Moskwa, a uroczystość tą uświetniała orkiestra wojskowa 21 Brygady Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie.