Mogiła nr 1
KS. GRACJAN SZKLARSKI
Wikariusz w Błażowej od 08.1889 do 05.1892 r. Wcześniej w Wesołej i Mościskach a później w Gorzycach i Jaśle. Tutaj był też katechetą 6-cio klasowej szkoły. W Warzycach i Pniowie – spełniał funkcję proboszcza, od 04.1898 r. do 07.1909 r. Z dniem 1.12.1922 r, dobrowolnie zrezygnował z funkcji proboszcza i zamieszkał w Błażowej, kiedy proboszczem był ks. Edward Glatzer. Zmarł w Błażowej w dniu 18.12.1923 r W 1904 r. odznaczony EXPOSITORIUM CANONICALE, kiedy był proboszczem w Warzycach.
Mogiła nr 2
KS. LEON KWIATKOWSKI – urodzony we wsi Grabownica k. Brzozowa. W 1872 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Kształcenie w seminarium przerwała mu 3-letnia służba wojskowa. W 1875 r. wrócił do seminarium i studia te zakończył przyjęciem święceń kapłańskich
w 1879 r., po czym skierowany został do Błażowej pełniąc obowiązki wikariusza Po dwóch latach
w 1881 przeniesiony został do Tyczyna, skąd po jednym roku i trzech miesiącach na prośbę ówczesnego proboszcza ks. Bronisława Markiewicza, ks. bp Solecki wyraził zgodę na Jego powrót i tutaj objął stanowisko administratora parafii do 4 marca 1884 r. a od 26 kwietnia 1884 r. mianowany został proboszczem – miał wówczas zaledwie 32 lata.
Z namowy ks. Markiewicza – jeszcze w czasie pierwszego pobytu w Błażowej – po powrocie z wikariatu w Tyczynie (a wnet pod nieobecność ks. Markiewicza, który powołany został na stanowisko profesora Teologii Pastoralnej w seminarium przemyskim) ten młody ksiądz, w imię Boże, przystąpił do budowy nowego kościoła parafialnego (jego wielkość widzimy) i w latach 1896 – 1900 powstał stan surowy, a ukończony 1909. – Konsekrowany w 1910 r. Z pozostałych materiałów po budowie kościoła wybudował kaplice na starym cmentarzu, wikarówkę (dziś plebania) i most na rzece „Ryjak”, który łączył ul. Jego imieniem z ul. Mickiewicza. Aktywista społeczny: organizator Towarzystwa Zaliczkowego „ Pomoc” prezes Ochotniczej Straży Pożarnej, członek zarządu Towarzystwa Tkackiego,
Zmarł w Błażowej 23. 10. 1914 r. mając 62 lata, zarażony chorobą zwaną „ Tyfus” od wojsk rosyjskich. Z uwagi na epidemię tej choroby, w pogrzebie uczestniczyło bardzo mało osób.
Mogiła nr 3
KS. KONSTANTY KRUCZEK – urodzony w Błażowej Dolnej. Obowiązki kapłańskie spełniał w diecezji lwowskiej. Po najeździe armii sowieckiej na Polskę w 1939 r. i wzmagania się prześladowań i mordów Polaków przez bandy ukraińskie, udało mu się zbiec i powrócił do rodzinnego domu w Błażowej Dolnej. Tutaj przebywał przez okres okupacji niemieckiej, a po tzw. wyzwoleniu i zorganizowaniu w 1996 r. Gimnazjum w Błażowej, pełnił funkcję katechety. Był wysoce szanowanym kapłanem. Zmarł w 1969 r. mając lat 88.
Miejsce mogiły nieznane
KS. STEFAN CHWASTOWSKI – przebywał w Błażowej w czasie okupacji, mieszkał w Błażowej Dolnej u Rybaka . Ksiądz Diecezji lwowskiej, stąd brak bliższych danych.
KS. JULJAN PLEŚNIAK– urodzony w Błażowej w 1912 r. Świecenia kapłańskie przyjął w 1938 r. Wikariusz w Medyni Głogowskiej, Dobrzechowie, Niewodnej, Tarnowie Górnej, Strzyżowie n. Wisłokiem, Dębowcu i Krośnie. Proboszcz w Dukli, Bachórzu, Gniewczynie Łańcuckiej i Chmielniku. W1953 r. odznaczony EXPOSITORIUM CANONICATE.
Zmarł w Chmielniku w dniu 9 stycznia 1973 r. – lat 62 .
Mogiła nr 5
KS. IGNACY BOCHEŃSKI – urodzony w Wolicy Piaskowej k. Sędziszowa Małopolskiego.
W Błażowej od sierpnia 1921 r. wikariusz, od lipca 1923 r. tymczasowy katecheta szkolny, a od lutego 1924 r. katecheta stały. Kierownik szkoły powszechnej w latach 1927 do 1932 r. Organizator i kierownik zespołów teatralnych i chóru. Organizator Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej. Duży talent artystyczny o kierunku plastycznym – malował obrazy o tematyce religijnej i świeckiej. W sierpniu 1953 r. zobligowany przez władze komunistyczne, przeszedł na emeryturę. W 1930 r. nadano mu honorowy tytuł kanonika, a w 1941 r. przywilej noszenia rokiety i mantoletu. Pracował w parafii przez 34 lata. Zmarł 24 kwietnia 1955 r. W pogrzebie brało udział bardzo dużo parafian.
Krypta kaplicy
KS. MICHAŁ PILIPIEC – urodzony w Tarnawce k. Krasiczyna. Wikariusz Pniowa i Futomy a od 1.10.1939 r. w Błażowej po odejściu ks. Tadeusza Łyszczarza. W okresie okupacji i żołnierz Armii Krajowej. Kapelan Placówki AK kryp. „ Buk” Od jesieni 1943 r. Kapelan Podobwodu AK Rzeszów – Południe ( Błażowa, Dynów, Hyżne, Tyczyn, Niebylec) Autor: „Modlitewnik Żołnierza Podziemnego” i „Litania Żołnierza Podziemnego”. Od maja 1944 r. Kapelan Obwodu AK Rzeszów – mianowany do stopnia kapitana. Był jedynym posiadaczem ołtarzyka polowego pochodzącego z wyposażenia Armii Karpaty zdemobilizowanej w 1939 r. w okolicach Dynowa. (pojemność walizkowa). Od chwili wstąpienia do ZWZ-AK prowadził archiwum materiałów konspiracyjnych, które przetrzymywał nad stropem zakrystii księży tut. kościoła.
W dniu 4 grudnia 1944 r.. aresztowany w kościele po odprawieniu Mszy św. roratniej przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i osadzony w więzieniu na Zamku w Rzeszowie.
Po trzydniowych torturach śledczych w dniu 8 grudnia 1944 r. o godzinie ok. 4-tej, (rano) wywieziony został samochodem ciężarowym do lasu za Głogowem i tu rozstrzelany.
Nie został pogrzebany a dla niepoznania, głowa była opalona papą i obwiązana drutem. Pochówku dokonali mieszkańcy przyległej wsi. W Jego miejsce wikariat objął ks. Władysław Zygo.
Po 33-ch latach, 15 kwietnia 1977 r. proboszcz tut. parafii ks. dziekan Wł. Adolf Kowal, i ks. prof. Dominik Bialic (tut. rodak) dzięki tamtejszym mieszkańcom, odnaleźli mogiłę i podstępem wobec władzy komunistycznej, dokonali ekshumacji zwłok. Po długim okresie załatwiania formalności, Jego doczesne szczątki przywiezione i złożone zostały w tut. kościele parafialnym. Pogrzeb odbył się w dniu 3 lipca 1977 r. a celebrował J.E. ks. bp. Stanisław Jakiel. Mowę pogrzebową wygłosił ks. prałat prof. dr Dominik Bialic. W pogrzebie uczestniczyło ok. 60 księży i kilkaset osób z Błażowej i oklic. Było też kilku esbeków dla podglądu i podsłuchu. Jego doczesne szczątki złożone są w krypcie tut. kaplicy.
W 2009 r. – Prezydent Rzeczypospolitej Pan Lech Kaczyński odznaczył Go „Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „
Krypta Kaplicy
Ks. prof. dr. hab. DOMINIK BIALIC – urodzony w Liwośce przysiółek Błażowej.
Po IV roku Seminarium Duchownego w Przemyślu, skierowany został na uniwersytet w Insbruku, gdzie uzyskał doktorat teologii – 1938 r. W latach 1939 – 1944 wikariusz w Strzyżowie i Żurawicy. 1944 – 1956 katecheta szkół w Przemyślu oraz kapelan Sióstr Felicjanek. Od 1956 do 1986 wykładowca Seminarium Duchownym w Przemyślu. W1959 r. mianowany Kanonikiem Kapituły Katedralnej.
W okresie 43 lat pobytu w Przemyślu, pełnił też wiele innych funkcji: opiekun Archiwum i Biblioteki Kapitulnej, dyrektor Muzeum Diecezjalnego, sędzia Sądu Biskupiego i egzaminator synodalny, członek Rady a Vigilantia, prowikariusz generalny na czas nieobecności księży biskupów, dyrektor diecezjalny Papieskich Dzieł Misyjnych, członek Komisji Misyjnej Episkopatu, dyrektor Związku Misyjnego i Związku Mszalnego Duchowieństwa Diecezji Przemyskiej, referent Kultu Maryjnego i spraw beatyfikacyjnych.
W uznaniu zasług, otrzymał godność Honorowego Kapelana, a następnie Prałata Papieskiego. Zmarł nagle 1.VIII. 1987 r. – 3.VIII. 1987 r. eksporta zwłok do Katedry i Msza św., której przewodniczył ks. bp. Stefan Moskwa. Homilię głosił ks. prałat Józef Kilar W dniu 4.VIII. Mszy św. pogrzebowej w Katedrze przewodniczył i homilie wygłosił ks. bp. Ignacy Tokarczuk. W Błażowej, ceremonii pogrzebowej przewodniczył ks. bp. Stefan Moskwa. Udział wzięło ok. 140 księży i bardzo dużo osób tutejszych i przyjezdnych.
Krypta Kaplicy
KS, dziekan WŁADYSŁAW ADOLF KOWAL
oprac. S. Koczela